wat vliegt de tijd!!!!!

23 juni 2016 - Zweisimmen, Zwitserland

Hoi allemaal,

Een tijdje geen tijd en ook deels geen zin gehad om te schrijven.  De winter is voorbij gegaan en de Lente ook. 

Ik heb het nog steeds prima naar me zin in het ziekenhuis en in me huisje. In het ziekenhuis gaat het lekker en heb me plekkie gevonden. De winter periode zijn we goed doorgekomen niet zo druk als ik verwacht had. Maar toch werken op een volle afdeling is wel lekker. Het waren voornamelijk de longontstekingen die bij ons kwam en wat minder de breuken. Maar toch hebben we ook wel wat botbreuken mogen verwelkomen op de afdeling ;-). Na dat de pistes gesloten zijn werd het weer rustiger in het ziekenhuis. We wisselen nu hele rustige periodes af met wat drukkere periodes. Momenteel is het weer rustiger en heb ik vandaag Piketdienst wat inhoud dat ik opgeroepen kan worden als ze me nodig hebben. 

Voor mezelf komt deze rustige periode wel goed uit. Want ben namelijk de laatste tijd veel moe. Ik had altijd wel dat ik me nachtrust goed nodig had en sneller moe was dan anderen. Maar het werd de laatste tijd erger en ik begon me te irriteren dat ik niet gewoon meerdere intensievere dingen op een dag kon doen zonder daarna super moe te zijn. Zoals bezoek uit Nederland daar geniet ik van maar het kost me zo een week ook veel energie.  Dus heb ik een afspraak gemaakt bij mijn huisarts hier. Ondertussen ook eens wat gegoogled naar oorzaken van vermoeid. Bij het googelen kwam ik het te kort aan vitamine B12 tegen.  De dokter luisterde goed naar mijn klachten en stelde voor om wat bloed te prikken. In eerste instantie had ze niet het plan om vitamine B12 te prikken want ik was volgens de dokter te jong en leefde gezond dus er zou geen reden zijn om er van uit te gaan dat ik daar een te kort aan zou hebben. Maar omdat ik het zo graag wilde heeft ze het toch laten bepalen. Na een week werd ik door de dokter gebeld en bleek ik een schrikbarend laag Vitamine B12 en Ferritine (Ijzer spiegel) te hebben, maar daarbij een verder een normaal bloedbeeld.  Wat betekend dat als alleen het normale bloedbeeld afgenomen was dat er niets uitgekomen was... 

Maar wat betekend dat. Vitamine B12 is een vitamine dat we alleen uit voeding kunnen opnemen. Daar zit het probleem mijn lichaam heeft moeite om de vitamine B12 uit de voeding te halen. Het gevolg daar van is dat de voorraad die ik bij me geboorte heb meegekregen langzaam opraakt omdat het niet aangevuld word. Mensen zonder problemen hebben een Vitamine B12 van boven de 400, er word van een tekort gesproken als het onder de 200-250 komt. Bij een waarde onder de 150 word gesproken van een serieus te kort, bij mij was de waarde 105!  Bij mij uit dat in snel moe zijn, niet goed kunnen concentreren, moeilijker op woorden komen of verkeerd gebruiken ( wat herkennen in een vreemde taal nog moeilijker is omdat ik die nog niet op alle vlakken goed machtig ben..), vaker dingen uit me handen laten vallen, tintelend gevoel voornamelijk in me handen en armen en duizelig of licht gevoel in je hoofd.  Daarbij helpt vitamine B12 om ijzer uit je voedsel op te nemen, maar omdat er te weinig vitamine B12 is lukt dat niet goed. Een te kort aan ijzer maakt dat je moe word en inspanning zwaarder word en conditie opbouwen moeilijker is want je bent veel sneller buiten adem.  Vitamine B12 te kort is een sluipmoordenaar want het gaat geleidelijk en veel artsen zien er nog niet attent op. Terwijl op tijd onderkennen veel leed kan besparen. Bij niet behandelen kunnen klachten onstaan die op MS lijken maar ook zware psychische klachten als zo verward worden dat men denkt dat je Dementie hebt. Het onderzoeken is makkelijk je neemt een bloed test af. Bij een te lage waarde moet worden gestart met Vitamine B12 injecties en of tabletten. In de meeste gevallen word eerst aangevangen met injecties tot het te kort in het lichaam op cel niveau weer is aangevuld. De meeste klachten verdwijnen geleidelijk wanneer er is begonnen met de behandeling, afhankelijk van hoe slecht het op cel niveau is. Helaas kunnen ze dat nog niet meten.  

Voor mij betekend dat, dat ik afgelopen maandag mijn eerste infuus met ijzer heb gehad en de eerste injectie met vitamine B12. Ik zal nog regelmatig injecties moeten halen of zelf gaan prikken tot de klachten naar de achtergrond verdwijnen of helemaal weg zijn. Kortom komende tijd hoop ik weer in energie toe te nemen!!!

Maar wat heb ik nog meer beleeft ik zal het proberen een beetje op volgorde te doen. In maart heb ik nog een bliksem bezoek gebracht aan Nederland aangezien ik een paar dagen vrij was en toevallig de ticket prijzen van Easyjet zo laag waren lees 55euro voor heen en terug dat ik dat niet aan me voorbij kon laten gaan. 

Begin van het jaar begon ik na te denken over een tweede poesje erbij zodat Binkie een speelkameraadje zou hebben. Na wat zoeken onder andere via internet kwam ik bij een opvangorganisatie voor katten. Via deze organisatie heb ik eind maar Elsa een kleine poes van 8 maanden adopteert. Ik had de aankomst voor Elsa goed gepland en zo willen organiseren dat ze geleidelijk aan Binkie zou wennen. Het ophalen en met de trein gaan deed ze super. Eerst nog naar buiten kijken maar het tweede deel lag ze lekker te slapen. Het stukje in de wagen naar boven fietsend vond ze toch wel een beetje spannend maar keek toch geintresseerd naar haar nieuwe omgeving. Ik had voor Elsa een bench geleend waar ze eerst in zou wennen. Maar dat vond ze niet zo een goed idee en na 20 minuten op een onbewaakt moment heeft ze zich daaruit kunnen bevrijden. Met het gevolg oog in oog met Binkie. Maar dat gaf eigenlijk geen problemen. Elsa blaasde kort zo van kom nog niet te dichtbij. Elsa ging op onderzoek uit in huis en vond in de Krabpaal op het bovenste plakje wel een mooie plek om alles binnen en buiten goed in de gaten te houden. Gelukkig komt Binkie nooit op de bovenste plank. Er werd nog kort geblazen toen Binkie op zijn gebruikelijke plank kwam liggen, maar Binkie dacht hé dit is ook mijn huis he. Uiteindelijk sliepen ze beide de middag daar. Na het eten werd door Elsa de bank uitgeprobeerd en die vond ze ook wel lekker liggen. Ik was heel blij dat ze zich zo vrij in huis gedroeg omdat ze bij haar vorige familie zich alleen maar onder de meubels had verstopt. Na twee weken mocht ze de zolder gaan verkennen en kort daarna ook buiten. Wat een belevenis was dat al dat gras en beestjes die daar kruipen (het weer in het voorjaar was relatief goed en vooral maart en eerste weken april.  Binkie heeft eindelijk iemand gevonden om tikkertje te spelen maar ze vinden het ook heerlijk om lekker alleen door het land te struinen en alles te onderzoeken. Dat het ook wel eens niet goed kan gaan heeft Elsa onderlijven gevonden. midden mei ging Elsa zoals gebruikelijk lekker op pad en het was heerlijk weer. De buren waren in de tuin bezig en op een onbewaakt moment is ze in de bus van de tuinman gekropen maar niet uitgekomen voor dat hij weer afgesloten werd.  Ik had avonddienst en terugkomend was ze nog niet daar. Een rondje gelopen en geroepen maar geen reactie. 'S ochtends was ze nog niet thuis nog een rondje gelopen en geroepen. 'S avonds nog niet daar..... ik begon me toch wel zorgen te maken want tot dan toe was ze altijd weer netje thuis gekomen 's avonds als ik haar geroepen had. Maandag ochtend word er vroeg door de buurvrouw aangebeld en die was door de anderen buren gebeld. Deze buren zijn alleen in de weekenden hier en door de weeks in Bern. Maar de buurvrouw belde aan en vertelde dat de tuinman van de buren haar had gevonden bij het uitladen van zijn bus. Dus al die tijd heeft ze opgesloten gezeten in de bus. Ik had avonddienst maar mocht eerder naar huis van mijn collega's aangezien het rustig was op de afdeling en we rond 20.00 uur klaar waren met de avondverzorging. Elsa zou begin van de avond thuis gebracht worden en als ik er niet was in de berging/logeerkamer gezet worden. En ja hoor toen ik thuis kwam zat daar een luid miauwende Elsa. Nadat ik haar eruit gelaten had liep ze eerst even een rondje door het huis om daarna op haar avondmaaltje aan te vallen. Dus na een paar spannende dagen toch goed afgelopen. Hopelijk heeft ze haar lesje geleerd. Elsa is niet een super knuffel poes, af en toe komt ze op schoot maar eigenlijk ligt ze liever tegen je aan. Me bed moet ik tegenwoordig delen met twee languit liggende harige beestje maar dat vind ik wel gezellig. 

Van een beetje klussen hou ik ook nog steeds. In mei heb ik een terrasbodem gemaakt van vlondertegels. Door het deels zachte vloer en ongelijke stond mijn tuinsetje van bankje, stoel en tafel behoorlijk scheef en was alleen te ccorrigeren met stenen er onder. Maar dat werkt niet heel goed. Dus via de bouwmarkt houten vlonder tegels besteld. Het stuk grond zo gelijkmatig gemaakt als kon en dan gaan tegelen en schroeven. Met het resultaat een mooi terras. Een ding vergeten om door te denken. Is dat het handig was om nog een onkruid/antigras doek er onder te leggen. Na het omploegen en gelijkmatig verdelen bleken er ook nog wat gras tussen te zitten met gevolg dat bij een rij het gras tussen de vlonders naar bove groeit. Maar dat houd me weer actief want dan kan ik met me gras schaar op me knietjes het gras weg knippen. 

Me tweede klus onstond nadat ik me ramen en deuren open had laten staan met lekker en weer en er net gemest was en het gevolg heeeeeeeel veeeeeeel vliegen binnen....... Ik had wat zitten brainstormen hoe ik de horren als beste kon maken en vast zetten zodat Binkie niet zoals in Aruba mijn horren eruit duwt als hij naar buiten wil. de zij kanten van me ramen aan de buiten kant zaten ringetjes. Dus had ik gedacht laat ik frames maken daar het horgaas op doen en dan haakjes op de gelijke hoogte als die van de ramen monteren en dan kan ik ze zo ophangen. Toen bedacht ik me ik heb op me balkon nog ramen en framen staan, kan ik daar wat mee? Een heldere ingeving die me heel wat geld heeft laten besparen. Want die framen passen precies voor de ramen. Dus Horgaas gehaald dat in de aanbieding was bij de Aldi. De framen een likje verf gegeven want dat was wel nodig, horgaas er op maken en er in hangen. Heb nu bij het warme weer heerlijk alle ramen open en de deuren met een horgaas en ik ben zo goed als vlieg vrij in huis en het kan ook nog lekker door waaien. Aan de framen zaten aan de buitenkant ook nog haken of ophang systemen voor de ramen die er bij stonden. Deze komen in de winter er aan te hangen als dubbelglas/isolatie. Want de ramen in me woonkamer en slaapkamer hebben geen dubbel glas en met de wind erop maakt het het tochtig in de winter en moeilijker warm te stoken, dus hopelijk scheelt dat ook weer stook kosten in de winter.

Begin mei heb ik nog bezoek van papa,mama en oma Riedstra gehad. het weer was een beetje raar. De dag van aankomst regen en in de nacht sneeuw, dus liepen we op dag 2 in de sneeuw bij de Simmenfälle in Lenk. Oma wel een beetje bang om uit te glijden maar toch alles goed gegaan. 's midddags heb ik ze nog een korte rondleiding door het ziekenhuis gegeven. dag 3 zijn we naar Montreux gereden dat is een stadje dat aan het meer van Geneve ligt.  Wat gelopen langs het meer en gepicknickt aan het water. 's middags weer naar huis en dit via de andere route over de Jaunpass, daar gaan we de volgende keer nog een keer naar toe pap en dan wandelen ;-). Dag 4 en meteen de laatste hele dag... ging we naar Thun de dag begon heerlijk en konden zelfs zonder jas maar helaas ging het 's middags regenen. Dag 5 moest ik vroeg uit bed omdat papa om 8.00 uur weg wilde rijden. Het waren gezellige maar drukke dagen. 

Ik volg nog steeds Duitseles maar het einde is in zicht, in Augustus doe ik examen en kan me daarna eindelijk officieel registreren als verpleegkundige in Zwitserland. Je moet hier om je te kunnen in schrijven een officieel diploma kunnen overleggen dat je Duits op B2 niveau beheerst. In het ziekenhuis en daar buiten kan ik me prima redden. Maar je ze maken nou eenmaal geen uitzondering dus examen doen en dan alle papieren weer op sturen voor de registratie en een flinke som geld op tafel leggen (750franken in mijn geval voor mensen buiten de EU vaak nog meer). Dus in Nederland moet je niet klagen voor de iets van 85 euro voor je bigregistratie ;-p.  Het voordeel is dan ook dat ik eindelijk gelijk word betaald als me collega's momenteel verdien ik nog wat minder. Maar voor het geld maakt het me niet uit... ik werk 80% met een minder salaris dan me collega's maar kom prima rond met me inkomen.

De zomer word een drukke periode met veel bezoek. Het begint in de 3e week van Juli dan komt Liset gezellig een weekje vakantie vieren hier. In die week komt ook de tour de France door het dorp heen. Dus tour fanaten die hele etappes kijken 20 Juli Etappen 17 loopt door Zweisimmen en kan je Anne spotten op tv ;-P.  4e week van Juli komen Lotte en Dennis voorbij als ze in naar Italië gaan of op de terug weg. In de eerste week Augustus komen opa en oma den Haan!!! en tot slot komt mama ook nog een paar dagen langs! Kortom ik heb niet zo veel tijd om naar Nederland te komen aangezien er naast al dat bezoek ook nog gewerkt moet worden. Maar ik hoop in September nog een paar dagen te komen en eventueel de herfstvakantie.

Nou ik denk dat jullie nu wel weer op de hoogte zijn van hoe het met me gaat.

dikke knuffel uit een momenteel zonnig en warm Zwitserland

4 Reacties

  1. Ilja Hetem:
    23 juni 2016
    Wat gaaf zeg om te horen dat je het zo naar je zin hebt en te horen wat je zo allemaal beleeft...!!super ga zo door
    Groeten uit Hoofddorp van oud collega Ilja
  2. Bianca:
    5 augustus 2016
    Hoi Anne!
    Omdat ik aan het zoeken was naar ervaringen van verpleegkundigen op Aruba, kwam ik op je reisblog. Onderaan begonnen en gelezen hoe jij van daaruit de overstap naar Zwitserland hebt gemaakt. Het grappige is, dat ik ruim 2 jaar geleden naar Zwitserland ben verhuisd (omgeving Zürich) en nu graag voor een jaar naar Aruba wil gaan. Zou ik je daar wat meer vragen over mogen stellen? Verschillen met hier en Aruba, arbeidsvoorwaarden etc.? Je schrijft leuk trouwens, heb met plezier je blog gelezen!
    Groetjes, Bianca.
  3. Anne:
    5 augustus 2016
    Hoi Bianca,
    Hier mijn e-mail adres, dan kan je me een mailtje sturen en zal ik kijken of ik je vragen zo goed als mogelijk kan beantwoorden ;-)
    Groetjes Anne
  4. Anne:
    5 augustus 2016